سه‌شنبه ۲۲ تیر

کارهایی هستن که یه نفر به تنهایی نمی‌تونه انجامشون بده. یه نمونه از این کارهااین‌ه که یه نفر عینکی (که چشم‌هاش نزدیک‌بین‌ه) بخواد برای خودش عینک بخره. من یه بار تلاش کردم که این کارو بکنم ولی واقعا نمی‌دیدم که چی رو چشم هست.

یه راه حلی که وجود داره این‌ه که یه نفر دیگه رو با خودت ببری و نظر اون طرف رو بپرسی. ولی این هم کار ساده‌‌ای نیست. یعنی نمی‌شه به نظرات هرکی اعتماد کرد!! من داشتم فکر می‌کردم به کی می‌شه گفت که با من بیاد و نظر بده. به دو سه نفر اولی که فکر کردم دیدم اصلا نظرشون‌و قبول ندارم: پیش اومده که در مورد لباس من (که به نظر خودم قشنگ بوده) یا چیزهای دیگه گفته باشن زشت‌ه، بهت نمیاد و یا حتی یکی هست که می‌گه لباست دخترونست!.
کلا مساله‌ی مهم این‌ه که به نظر کی می‌شه اعتماد کرد. حالا این یه مساله‌ی خیلی ساده هستش ولی مساله‌های پیچیده‌تری وجود داره که خود آدم نمی‌تونه به راحتی در موردش نظر بده (چون دید کافی نداره) و باید نظر یه آدم دیگه رو قبول کنه. یه نمونه از این جور موقعیت‌ها، مساله‌ چگونه زندگی کردنه.
آیا دین خوب‌ه یا نه؟ اگه هست کدوم دین بهتره؟ اگه نیست مناسب‌ترین جایگزین برای دین چیه؟ و ...

پی‌نوشت. من یه پاسخ‌های خوبی (دست‌کم از دید خودم) برای این پرسش‌ها دارم! اگه کسی می‌خواد کمک کنه بمن بگه چجوری برم عینک بخرم!!